donderdag 18 augustus 2011




We kennen het allemaal, en we hebben er met zn allen de mond van vol.
Pesten op school!
Dr. Phill en Oprah hebben hele uitzendingen besteed aan het bullying en oh wat snappen we het allemaal goed.
Maar toch ...
Oorlogen zouden we willen uitbannen, discriminatie zijn we tegen, ieder uniek persoon mag uniek zijn.
Maar toch ...






Naief ben ik en zal ik vast wel voor een deeltje blijven. Maar ... is het naief ... of is het hoop? Hoop op iets wat simpelweg niet bestaat ... geen bestaansrecht heeft? Iets wat kennelijk toch niet zo menseigen is als we zouden willen, of zeggen te willen? Ik zou beter moeten weten.
Maar toch ...

Om de tv maar eens langs te zappen, we hebben nanny's nodig om in te zien dat kinderen elkaar toch echt niet moeten slaan, we hebben bepaalde programma's kennelijk nodig om te zien dat niet iedereen het zo goed heeft als jij zelf, we zoeven het journaal langs om verdriet en ellende te zien, onschuldige slachtoffers, uitgehongerde kinderen, schietende opstandelingen, Londen in de brand, gepeste tieners die niet in beeld durven, bang voor meer ellende ....

Plagen.
Het begint allemaal met plagen pesten, sarren, belagen.
Plagen is niet zo onschuldig als we vaak denken, en bepaalde zogenaamde grapjes zijn helemaal niet om te lachen, en toch ... we doen het allemaal wel eens.

Op school zag ik het gebeuren, op clubjes ontstond het, de middelbare school kon een waar slagveld zijn als je er niet bij hoorde zoals ik, op je werk kun je het treffen met gekonkel tussen collega's, diverse groeperingen van creatief tot zakelijk - er zitten altijd mensen bij die de ander het licht in de ogen niet gunnen ...

dus wat doe je ...

Je trekt je terug en verdwijnt in het wereldje van internet want daar ben je veilig en onaantastbaar.
Het begint met een voorzichtig chatten, dan wat mailgroepen, diverse fora op verschillende gebieden die je interesseren en discussie sites.

Helaas!

Zodra je ook maar iets écht van jezelf laat zien wat een ander niet bevalt (of raakt) worden mensen neergesabeld. Volgelingen sabelen gezellig mee zonder te weten hoe alles nu echt zit of zat of ging.
En wat leer ik tot mijn grote schrik?
Zelfs BLOGland is ermee besmet!

Hoe lelijk is de mens diep van binnen?
Is het nodig dingen rond te bazuinen als jou iets niet aanstaat, geeft het voldoening als jouw site gelezen wordt en mensen vol plezier je valse verhaaltjes lezen?
Is het een fijn gevoel om iemand de huid vol te schelden en dan je rug toe te keren zodat je maar vooral niet hoeft te 'luisteren' naar de ander?

Ben ik naief ... dom .... te goed gelovig ... of blijf ik hoopvol?
Nooit zal het helemaal stoppen, maar ik heb geleerd, begin bij jezelf.
Stop Bullying
waar en hoe dan ook


3 opmerkingen:

  1. Het zal ook nooit stoppen, ik ben ook altijd naief en dat is niet dom.
    Vaak zijn het mensen die gefrustreerd zijn of zich vervelen, maar altijd een laag zelfbeeld hebben en daarom pesten.
    Gewoon negeren die handel en maak het leuk voor jezelf.

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi hoi Cathy,

    Pesten...het woord alleen is al erg.Maar de sprokkelvrouw zegt het al...het komt vaak door frustratie e.d.
    Iedereen zou eens een poosje gepest of verkeerd veroordeeld moeten worden om te VOELEN hoe dat is...om dan te weten dat zo iets gewoonweg niet in de haak is. Je hebt het goed omschreven en je duidelijk gemaakt. Helaas lezen dan juist degene vaak niet...die het zouden moeten lezen..

    Maar even over de taartjes..lekker hè???kunnen we een keer samen maken...zonder op te eten!hihi.

    liefssss en een goede week
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb het even snel gelezen.Ik moet dat nog een keer op mijn gemak doe en dat gaat gebeuren.
    Maar 1 ding wil ik je zeggen: je bent niet naïef, je bent niet dom.
    Je bent wie je bent en daar gaat het om.
    (Verhip....het rijmt).
    Blijf jezelf.
    En verlaag je nooit tot dat wat een ander je aandoet.
    Neem het even op een schouder, laat die dan zakken en het glijdt van je af.
    Echt...even oefenen,het lukt en je lacht er om.
    Lieve groeten,
    Agnes

    BeantwoordenVerwijderen