zondag 20 februari 2011

ZONdag

Een doordeweekse ZONdag waarop diverse zonnetjes schenen voor mij.
Als eerste kon ik heerlijk uitslapen, Lara had kennelijk geen hoge nood vanochtend. Toch eens nagaan wat ik anders heb gedaan gisteravond dan anders, want meestal meldt ze zich wel vroeger.
Vandaag dus niet, ik werd wakker en vanuit mn heerlijke warme bed keek ik zo haar bench in, ze deed op dat moment ook een voorzichtige poging 1 oogje te openen.
Samen deden we onze rek-en strekoefeningen alvorens we (enigszins gekleed) naar beneden gingen voor ons eerste kopje thee.
HO KEET, nu ga je te ver, die hond drinkt geen thee.
Oke oke, ik dus.

Lekker relaxed wakker worden.
Na de ochtendwandeling bekeek ik even via internet hoe ik moest rijden om vandaag op de plek van bestemming te komen ... jaja Marktplaats weet wat.
Reeds enkele jaren koop ik af en toe leuke en mooie dingen via MP, soms kan het verzonden worden maar dat kon in dit geval dus niet.
Het zou een klein uurtje rijden zijn dus we togen in de auto, het zonnetje was met ons, leuke muziek op de radio dus het ritje was sneller dan gedacht of ervaren.

Ik parkeer voor een reuze leuke voortuin, een smeedijzer hekje, een leuk zite en enkele mooie bustes die sfeervolle plekjes hebben tussen het groen wat inmiddels vol knop zit.
Ik bel aan ... een zwierige vrouw opent gastvrij haar deuren en ik stel me aan haar voor ....

Leuk is dat toch, soms wordt je aan de deur bijna afgesnauwd, een enkele keer ben ik (in Brabant uiteraard) zelfs gelijk aan de brunchtafel gezet en ontstond een hele gezellige middag, en bij deze vrouw werd ik door zowel haar als haar kleine malthezertje verwelkomd alsof we oude bekenden waren.

Ik stap op haar uitnodiging naar binnen en begon direkt te kwijlen. Een grote oude zwarte engelse kinderwagen prijkte in een hoek van haar woonkamer, vol oude mooie poppen.

Ik was in MEKKA beland, realiseerde ik mij ... ik bleef rondkijken en ohhh en ahhh roepen. Ze genoot zichtbaar van mijn complimenten en ik mocht zelfs even mee naar boven, haar kleine werkkamertje.
Deze vrouw, een jaar of 10 ouder dan ik, zo heerlijk enthousiast nog bezig met lapjes en kantjes, hobbelde me voor de trap op en showde nog meer van haar mooie poppenkinderen. Ze zwaaide de deur open en liet me de kamer in ...

En daar stond ze ....

NIET waar ik voor kwam
NIET waar ik voor ging
NIET wat mee terug ging in de auto

maar WEL gereserveerd en aanbetaald en dus al een beetje van mij.



Het zou zomaar kunnen dat het nog verandert, en géén van mijn poppen hebben een naam, buiten de ene pop waar ooit mijn zoon nog mee gespeeld heeft, die heet sindsdien Jeroen al was het in mijn kindertijd toch in mijn beleving echt een meisjespop .... maar dit is Neeltje.
Neeltje is vernoemd naar mijn zeeuwse schoonmoeder, ik had veel en soms ook niets met haar, ze liet zich Nel noemen maar ik was verliefd op haar echte naam :
Neeltje.

Zij was dan ook blij dat ik geen dochter kreeg die ik kon vernoemen.
Het zou ook zomaar eens Nelleke kunnen worden .... om redenen .....

Fluitend reed ik terug naar huis en begon al visioenen te krijgen dat nu ECHT mijn poppenkamer eens aan de beurt moet komen.
Lieve mevrouw in ..... ik heb genoten van je huisje, je sfeer en je vriendelijkheid.
We gaan elkaar zeker vaker zien en spreken.

Maar éérst nog wat andere zaken die OOK al zo leuk zijn, daarover een andere keer meer.

Zie ik ook nog dat ik van een lief vriendinnetje genaamd Loesje een award heb gekregen .... IK , die niet een half zo mooie blog heeft, IK die (nog) niet half zoveel foto's kan plaatsen (toestel kapot) ... IK die zeker NOOIT zulke mooie foto's als zij zal kunnen plaatsen ... IK ... een award!!

Loesje, super dankjewel, een hele dikke kus van mij en we gaan elkaar snel zien, dat is zeker!

liefs en fijne week weer
Cathy